Arjan Huibers 'Niet in alles de beste'

De traditionele tompouce met gele room en fondant is een specialiteit geworden van bakker Arjan Huibers uit Achterberg. Prachtig vindt hij het, om zichzelf als jonge bakker juist met zo’n klassieke traktatie op de Betuwse kaart te hebben gezet. “We verkopen er tweeduizend per week! Daar zijn we trots op. Ik wil van de Huibers-tompouce een sterk merk maken.”

door Linda van ’t Land

Arjan Huibers (27) wilde eigenlijk sportleraar worden. Maar de opleiding bevalt hem niet en hij gooit al snel het roer weer om. “Ik kwam bij een bakker terecht en vond dat zo leuk, dat ik binnen de kortste keren in de schuur van mijn ouders taarten stond te maken. Als ik eenmaal enthousiast ben over iets, giert dat door mijn hele lichaam en doe ik er alles aan om mezelf op dat gebied te ontwikkelen. Als ik niet stond te bakken, zat ik op internet of in brochures naar bakkerijmachines te kijken.” Wanneer zijn broer voor zijn opleiding tot fotograaf een twintigtal taarten fotografeert en een vriend die grafisch ontwerper is daarvan een mooie brochure in elkaar zet, verspreidt Arjan die huis-aan-huis. “Zo begon mijn bakkerscarrière te lopen. En ik heb er nooit een dag spijt van gehad.”

Bakkerij in Achterberg

Op zijn 21^e ziet Arjan zijn kans schoon. Een kapperszaak in Achterberg komt te huur en Arjan besluit hier zijn eigen bakkerij te beginnen. “Het dorp Achterberg ligt in de gemeente Rhenen en heeft zo’n vierduizend inwoners. In tegenstelling tot veel omliggende dorpen had Achterberg nog geen eigen bakkerij. Ik geloofde in een kans van slagen, ook omdat er veel nieuwe huizen worden gebouwd rondom deze dorpjes. Ik heb de kapsalon tot bakkerij verbouwd en we zijn gewoon op nul begonnen. Ik houd wel van een uitdaging en ik kan goed rekenen. Dan ga je op zeker moment geld verdienen!” In het begin betrekt Arjan brood van een collega en maakt zelf alle banket, wat klanten via een doorkijkje in de winkel met eigen ogen kunnen zien. “Ik vind dat contact met de klanten leuk. In die eerste opzet kon ik veel in de winkel zijn en dat heeft de opstart heel goed gedaan.”

Overname Bakkerij de Greef

Al gauw vraagt een restaurant uit de regio om producten van Bakkerij Huibers en de vraag vanuit dat kanaal groeit snel. “Ik was inmiddels heel content met onze locatie in Achterberg, waar klanten ons wisten te vinden en gemakkelijk en gratis voor de deur kunnen parkeren. Maar ik groeide er ook uit mijn jasje.” Een poging tot overname in 2018 strandt, maar in 2020 krijgt Arjan de kans om Bakkerij de Greef in Kesteren over te nemen. “Een bedrijf met ruim twintig man personeel in dienst, terwijl wij in Achterberg met z’n zevenen waren. De omzet was er ook tweemaal zo groot als ik tot dusverre had. Een spannende stap dus, maar ik was echt toe aan een nieuwe prikkel. In juni 2020 voerden we het eerste gesprek en in november van dat jaar was alles rond. Dat past bij mij: ik schakel snel. Nét voor de drukste maand van het jaar heb ik alles overgenomen.”

Twee productielocaties

Een jaar lang neemt Arjan de tijd om alles te observeren. In zijn telefoon houdt hij notities bij, waarvan hij presentaties voor zijn medewerkers maakt om zo zijn visie met hen te delen. “Langzaam maar zeker ben ik gaan vormen. Ik wilde niet te snel veranderingen doorvoeren: klanten en medewerkers moesten na 34 jaar dezelfde eigenaar aan het idee van een nieuwe roerganger wennen. Pas na een jaar heb ik de naam van de bakkerij in Kesteren veranderd in Bakkerij Huibers. Ook de huisstijl en de bedrijfskleding zijn inmiddels in één lijn. Nu gebruik ik de bakkerij in Kesteren voor de productie van al ons brood, banket en chocolade. Maar ook de banketbakkerij in Achterberg heb ik volledig in tact gelaten. Hier wordt banket voor de winkel en voor onze horecaklanten geproduceerd, zodat er nog steeds volop actie is. Zonder bakkerij zou de winkel in Achterberg een filiaal worden – en dat werkt daar niet. Ik wil dat Huibers dé bakker van Achterberg blijft.”

Hazelnootschuimgebak en tompouces

In het weekend heeft Bakkerij Huibers wat desembroden in het assortiment. Maar daar hoeft de bakkerij doordeweeks niet mee aan te komen. “Dat past niet in de broodtrommel”, lacht Arjan. “Dit is niet de regio voor grote innovaties. En dat vind ik niet erg. Als ondernemer moet je je klanten kennen en hier is men nu eenmaal vrij behoudend. Daarom scoren veel regionale bakkers goed met hun hazelnootschuimgebak en wij gooien hoge ogen met onze tompouce. In 2017 is deze Bekroond met Goud door het Nederlands Bakkerij Centrum en sindsdien is het hard gegaan. Laten we als ambachtelijke bakkers vooral de tradities in ere houden! Vanuit de traditie moet je bouwen. Iedere Nederlander denkt minimaal eens per jaar aan tompouces: het is toch prachtig als je daarop kunt meeliften en uitgerekend van dat gebak je specialiteit kunt maken?”

Relatiebeheerder

Als jonge ondernemer kijkt Arjan goed om zich heen naar wat er te koop is. Hij is een groot Beko-fan. “Mijn grondstoffen komen via Beko Groothandel en mijn bakkerijgereedschap van Beko Techniek. Een deel van de verpakkingen wordt geleverd door Beko Verpakkingen. Ik zit daar heerlijk! Dat komt overigens vooral door het plezierige contact met de accountmanager. Hij komt een paar keer per jaar langs en daar plan ik de hele middag voor vrij. Hij komt dan ook niet om te verkopen, maar vooral om te sparren. Wat gebeurt er zoal in de markt? Waar kan ik iets mee? Hoe is het gesteld met de kwaliteit en de prijzen? Het gaat veel verder dan een gesprekje aan de werkbank en ik zie hem dan ook veel meer als een relatiebeheerder dan als accountmanager. Hij houdt mij scherp en fit als ondernemer.”

Shinen

Arjan staat niet meer zelf in de productie, maar is wel iedere dag om vijf uur aanwezig en begint zijn werkdag met het inpakken van bolletjes. “Zo zie ik toch iedere dag ons assortiment voorbij komen. Ik hoef het niet zelf te maken om te kunnen beoordelen of het goed is. Ik zie bovendien gedurende de dag al onze medewerkers: zowel in de bakkerij als in de winkels. Ook dat vind ik belangrijk. Administratie en andere klussen op kantoor heb ik uitbesteed aan een medewerker. Doordat ik me minder hoef bezig te houden met allerlei administratief werk of de productie, heb ik mijn hoofd leeg en ook eens de tijd om een kop koffie te drinken met een medewerker die daaraan behoefte heeft. Ik heb veel vertrouwen in mijn medewerkers: zij geven mij de kans om te shinen. Hetzelfde geldt voor mijn thuissituatie. Mijn vrouw Erika heeft in de eerste jaren heel hard meegeholpen, maar is nu meer thuis om voor ons zoontje te zorgen en biedt altijd een luisterend oor. Zó wil ik ondernemen. De juiste mensen op de juiste plek. Ik ben zelf niet in alles de beste, maar wél in het leiden van mijn bedrijf!”